نظریه پردازان یادگیری
ساختن گرا درباره ی این که انسان ها چگونه نظام هایی را برای فهم معنی دار جهان و تجربیاتشان طرح ریزی می کنند، تحقیق و نظریه پردازی می کنند.
در مفهوم عام آن، اندیشه های نظریه پردازان و محققان تعلیم و تربیت، از جمله دیویی، ژان پیاژه، ویگوتسکی، برونر، کلی، گلاسر فلد، ماچورانا و... بر توسعه ی انواع متفاوت ساختن
گرایی فردی و اجتماعی تأثیر گذاشته است.
این مقاله، به بررسی اجمالی این نظریات روان شناختی و مقایسه ی دیدگاه های آن ها می پردازد.
سرآغاز
فلسفه ی زیر بنای نظریه ی یادگیری ساختن گرایی با نظریه های رفتاری و پردازش اطلاعات، متفاوت است.
عینیت گرایی که فلسفه ی زیر بنایی نظریات پیشین یادگیری است، دانش و حقیقت را خارج از ذهن تصور می کند و ماهیت آن را عینی به شمار می آورد.
برای مثال، در جلسه ای از کلاس درسی، به یادگیرندگان مسائلی درباره ی جهان پیرامون گفته می شود و از آن ها انتظار می رود تا نسخه ی عینی آن را بازگو کنند.
به نظر عینیت گرایان، از طریق کاربرد مناسب روش علمی و استدلال منطقی، رسیدن به یک توجیه صحیح و قطعی از واقعیت امکان پذیر می شود. این امر، یعنی بیان مسائلی درباره ی جهان که عیناً و مطلقاً درست است. عینیت گرایان معتقدند، ممکن است افراد بر اساس تجارب متفاوتشان از جهان، درک ها و اعتقادات متفاوتی داشته باشند، اما به نظر می رسد این اعتقادات متفاوت، حاص اندیشه های نو در آموزش و یادگیری...
ما را در سایت اندیشه های نو در آموزش و یادگیری دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : adel-ramezanipouro بازدید : 178 تاريخ : سه شنبه 26 دی 1396 ساعت: 14:40